Jeśli interesujesz się kinem, to dekada lat 70. jest obowiązkowym przystankiem. To okres, w którym amerykańska Akademia Filmowa nagradzała nie tylko wielkie widowiska, ale też odważne i psychologicznie głębokie produkcje, które odbijały społeczne napięcia tamtych czasów. Poniżej znajdziesz konkretne zestawienie filmów nagrodzonych Oscarem za najlepszy film w latach 1970–1979, z dodatkowymi informacjami, dlaczego te tytuły były ważne i co reprezentowały w kulturze filmowej.
1970: „Patton”
Dekada zaczęła się od filmu biograficznego „Patton” w reżyserii Franklina J. Schaffnera. Obraz opowiadał o życiu generała George’a S. Pattona i wyróżniał się nie tylko rozmachem, ale też sposobem, w jaki przedstawiał złożoną osobowość bohatera. Film otrzymał siedem Oscarów, w tym dla najlepszego aktora – George’a C. Scotta, który jako pierwszy w historii odmówił przyjęcia nagrody. Producentem filmu był Frank McCarthy, a budżet produkcji wyniósł 12 milionów dolarów – do dziś „Patton” uchodzi za wzorzec filmów wojennych epoki przedcyfrowej.
1971: „Francuski łącznik”
Rok później Oscara zgarnął thriller policyjny Williama Friedkina – „Francuski łącznik”. Film był oparty na faktach i pokazywał brutalność działań nowojorskiej policji w walce z handlem narkotykami. Gene Hackman, który zagrał detektywa Popeye’a Doyle’a, zdobył Oscara za rolę pierwszoplanową. Produkcja kosztowała zaledwie 1,8 miliona dolarów, a zarobiła ponad 75 milionów. Scena pościgu samochodem pod kolejką naziemną została uznana za jedną z najlepszych w historii kina.
1972: „Ojciec chrzestny”
W 1972 roku triumfował „Ojciec chrzestny” Francisa Forda Coppoli. Film nie tylko zdobył Oscara za najlepszy film, ale też na nowo zdefiniował gatunek gangsterski. Opowieść o rodzinie Corleone zyskała status kultowego dzieła i do dziś znajduje się w czołówce rankingów najlepszych filmów wszech czasów. Koszt produkcji wyniósł około 6 milionów dolarów, a globalne wpływy sięgnęły ponad 240 milionów. Producentem filmu był Albert S. Ruddy, a rolę Dona Vito Corleone zagrał Marlon Brando, który również – tak jak George C. Scott dwa lata wcześniej – odmówił przyjęcia Oscara.
1973: „Żądło”
W 1973 roku nagrodzono „Żądło” George’a Roya Hilla, z duetem Paul Newman – Robert Redford. Film w stylu retro, osadzony w latach 30., opowiadał historię dwóch oszustów planujących wielki przekręt. Film kosztował 5,5 miliona dolarów i przyniósł dochód ponad 150 milionów. Zyskał 7 Oscarów, w tym za scenariusz oryginalny i scenografię. Był to przykład tego, jak w dekadzie dominowanej przez dramaty, można było jeszcze zdobyć uznanie dzięki świetnie napisanej i wyreżyserowanej rozrywce.
1974: „Ojciec chrzestny II”
Coppola powrócił w 1974 roku z kontynuacją swojej mafijnej sagi. „Ojciec chrzestny II” to pierwszy w historii sequel, który zdobył Oscara za najlepszy film. Opowieść o młodych latach Vito Corleone (Robert De Niro) przeplatała się z dalszymi losami Michaela Corleone (Al Pacino). Film otrzymał sześć Oscarów, w tym za reżyserię, scenariusz adaptowany i rolę drugoplanową. Budżet wynosił około 13 milionów dolarów, a wpływy – ponad 90 milionów. Do dziś „Part II” uznawany jest za równie wielkie dzieło jak oryginał, a czasem nawet większe.
1975: „Lot nad kukułczym gniazdem”
W 1975 roku Oscary zdominował „Lot nad kukułczym gniazdem” w reżyserii Miloša Formana. Historia pacjenta szpitala psychiatrycznego, który buntuje się przeciwko opresyjnej siostrze Ratched, zdobyła pięć najważniejszych Oscarów – za film, reżyserię, scenariusz, główną rolę męską (Jack Nicholson) i żeńską (Louise Fletcher). Taki „wielki szlem” udało się zdobyć wcześniej tylko dwóm filmom i do dziś to rzadkość. Film miał budżet około 3 milionów dolarów, a zarobił ponad 100 milionów.
1976: „Rocky”
W 1976 roku świat oszalał na punkcie „Rocky’ego” – niskobudżetowego filmu o bokserze-amatorze z Filadelfii. Sylvester Stallone nie tylko zagrał główną rolę, ale też napisał scenariusz. Film wyreżyserował John G. Avildsen, a produkcja kosztowała zaledwie 1 milion dolarów. Zdobył Oscary za najlepszy film, reżyserię i montaż. „Rocky” pokonał takie tytuły jak „Taksówkarz” czy „Sieć” i udowodnił, że publiczność i Akademia potrafią docenić historię napisaną sercem.
1977: „Annie Hall”
W 1977 roku statuetkę zdobyła „Annie Hall” – komedia romantyczna, która złamała wszystkie zasady gatunku. Woody Allen nie tylko wyreżyserował film, ale też zagrał w nim główną rolę. Diane Keaton otrzymała Oscara za rolę tytułową. Film zdobył cztery statuetki: za najlepszy film, reżyserię, scenariusz oryginalny i aktorkę pierwszoplanową. Był to pierwszy tak duży triumf kina autorskiego w kategorii głównej od wielu lat. Budżet wynosił około 4 milionów dolarów, a wpływy przekroczyły 38 milionów.
1978: „Łowca jeleni”
Rok 1978 należał do „Łowcy jeleni” Michaela Cimino. Film przedstawiał życie trójki przyjaciół przed i po wojnie w Wietnamie. Realistyczne sceny wojenne, emocjonalna głębia i bezkompromisowe podejście do traumy uczyniły go jednym z najbardziej wstrząsających filmów dekady. Budżet sięgnął 15 milionów dolarów, a wpływy – około 50 milionów. Produkcja zdobyła pięć Oscarów, w tym za film, reżyserię i rolę drugoplanową dla Christophera Walkena.
1979: „Sprawa Kramerów”
Dekadę zamknął dramat „Sprawa Kramerów” w reżyserii Roberta Bentona. Film o rozpadzie małżeństwa i walce o opiekę nad dzieckiem idealnie wpisał się w społeczne zmiany końcówki lat 70. Dustin Hoffman i Meryl Streep odegrali jedne z najważniejszych ról w swojej karierze. Film zdobył pięć Oscarów, w tym dla najlepszego filmu, aktora, aktorki drugoplanowej, reżysera i scenariusza. Budżet wynosił około 8 milionów dolarów, a zyski w USA przekroczyły 100 milionów.
Doświadczona content writerka, od 5 lat pisze teksty na różne tematy. W wolnych chwilach zajmuje się domem, a w szczególności dwoma psami.